Onze Lieve Vrouw van Ommel

Zo moet de kapel in Ommel er ongeveer hebben uitgezien in de 15e, 16e
en 17e eeuw. Meer informatie: Dorpsraad Ommel

Twaalfde brief, deel 5

In oude tijden (zie hier een geloofwaardig mirakel!) deed een schipper die op zee door een vliegende storm werd overvallen, een belofte aan Maria: als hij behouden zou worden, zou hij hier een kapel stichten. De storm bedaarde tenslotte en dat was het werk van Onze Lieve Vrouw van Ommel. De schipper hield woord - tsja, dat hoorde zo, want belofte maakt schuld - en stichtte een kapel ter ere van dit wonder. Deze gebeurtenis werd ook ter eeuwige herinnering op de buitengevel van de kapel geschilderd (men ziet er tegenwoordig nog steeds wat contouren van), zodat iedere voorbijganger dit wonder zou vereren.

Het domme volk zit hier nu voortdurend voor die kapel te knielen en kruipt er rond, intussen wat onzevaders en weesgegroeten prevelend. Dit wonderdadige beeld zou in de allervroegste tijden in een of andere lindeboom gestaan hebben, die nog steeds tussen Asten en Ommel langs de weg staat, en die daardoor heilig is. Men bidt ook vaak onder deze boom en kruipt er voortdurend op zijn knieën rond, zoals je duidelijk kunt zien. Elke roomse die deze heilige boom passeert, neemt eerbiedig zijn hoed ervoor af. In Holland zijn we niet zo beleefd, dat we bomen groeten.

Dicht bij Asten, in de Peel, ontspringt de rivier de Aa. Zij stroomt door een groot deel van de Meierij en verenigt zich in Den Bosch met de Dommel om dan onder de naam van Dieze bij Crèvecoeur in de Maas uit te monden.