Zesde brief, deel 6
Ik was helemaal vergeten dat ik mij voorgenomen had om mijn godsdienstige overtuiging aan niemand te onthullen. Mijn redeneringen deden mij nu duidelijk als een protestant herkennen. In het vervolg zal ik me er dan ook voor hoeden om mij uit te spreken over enig religieus twistpunt. Maar intussen had ik mij al weer ernstig vergist in mijn idee dat ik met een oprechte en tolerante man te maken had gehad.
Wat een sterk bewijs vormde dit gesprek voor de waarheid dat denkbeelden en vooroordelen die iemand met de paplepel worden ingegeven, hoe ongerijmd ze ook zijn, aan bijna iedereen blijven hangen en - als het om geloof gaat, vooral als dat een blind geloof is - niet gemakkelijk verborgen worden gehouden.
Zou u, mijn vriend, dit verwacht hebben van een man die van te voren zo ruimhartig en zo oprecht redeneerde? Ik was in ieder geval sprakeloos van verbazing en ik wist niet of ik mijn oren moest geloven of niet. Ik stond op, klopte mijn pijp uit, betaalde en vertrok. Op mijn kamer aangekomen, riep ik uit: “Alweer bedrogen uitgekomen!”
Maar laat ik hiermee ophouden. Het is al ruim na middernacht. Stil! Daar slaat de klok: half één, dus ik moet naar bed. Geheel de uwe,
L.J.A.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten